Bukan ceramah, bukan khutbah, sekadar iktibar

“Kerana pulut santan binasa,

Kerana mulut badan binasa”

Kompem korang penah dengar bukan ayat atas tu?tipuulaa kalo masa sekolah2 dulu korang tak penah dengar..apapepon, percaya tak korang bahawa mmg benarrr apa yang dikatakan oleh pantun tersebut??iyaa..seperti yang semua sedia maklum makna pantun tu berkaitan ngn manusia-manusia yg perlu mempunyai insuran mulut yang agak tinggi sebab orang seperti ini tak mempunyai kawalan diri terhadap apa yang dikatakan. Kesimpulannye, sedap mulut die jek nk cakap ape tanpe pikir yg die tengah bercakap ngn orang. Sesama manusia yang mempunyai perasaan serta jiwa. Bukannye dengan dinding, meja, atau gelang bling2 oversea yang dimiliki atau tv yang xmempunyai apa-apa perasaan.

Manusia sebegitu tak pikir bahawa nahtijah yang berlaku pada dirinya mungkin akibat daripada sifatnya yang suka menyakiti, membunuh dan mencincang semangat pelajar-pelajar yang sentiasa cuba untuk memperbaiki kelemahan diri. Segala penyakit yang tak henti2 menimpa diri beliau, jiwa yang kacau bilau dan tidak tenteram, tidak pernahkah beliau nampak mengapa semua itu berlaku??tidak cukupkah cermin dirumah??maka beliau tidak mencerminkan diri sendiri?? Hanya nampak kesalahan orang lain walau sebesar zarah, namun kesalahan diri tidak dicari?? Betapa parahnya hati manusia sebegitu yang sangat riyak, pemarah,ego, takkabur dan sombong...penyakit hati sebegini yang sukarrr untuk diubati..wang yang sgt banyak tidak akan mampu mengubahnya melainkan diri sendiri..beristigfar sebentar terhadap apa yang selama ini diperkatakan dan makian..bukan sekadar sit under the coconut tree and think.. lebih baik duduk di atas sejadah dan bermuhasabah diri!

Cukup-cukupla mengumpul dosa..cukup-cukupla bersifat sebegitu..adakah beliau mahu orang lain membenci sehingga ke tahap jika beliau pulang ke rahmatullah, itu merupakan rahmat??

Sehingga tahap itukah beliau mahu tahap dirinya diletakkan dimata pelajar yang sepatutnya mendoakan kesejahteraanya??

Bagaimana beliau ingin mencapai kebahagiaan di hati jika tidak henti- henti mencemuh dan menghina sesama mukmin??sesama bangsa??sesama kaum??

Adakah beliau fikir apabila meninggal dunia kelak beliau mampu memandikan diri sendiri??

Kafankan diri sendiri??

Tanamkan diri sendiri??

Tidakkah beliau terfikir insan2 biasa jugalah yang akan membantu??

Mereka2 yang sememangnya selalunya Melayu??

Yang tidak reti berbahasa barat??

Tiada taraf pendidikan tinggi seperti yang beliau miliki??

Tiada manusia yang lebih mulia daripada manusia yang lain..kita semuanya sama sahaja walau setinggi mana pun pencapaian diri..kerna kita semua tetap berasal daripada setitis air mani!!

Sabda rasulullah s.a.w:

”tidak akan masuk ke dlm syurga orang yg dalam hatinya terdapat sifat sombong walaupun sebesar zarah” (Riwayat Muslim)